وریا غفوری: روی اسم من خط قرمز کشیده شد

وریا غفوری بیان کرد روی اسم من خط قرمز کشیده شده و خیلی وقت هم هست که این اتفاق افتاده است یعنی از خیلی وقت پیش روی اسم من خط قرمز کشیدند در غیر این صورت بحث نبودن من در فهرست جدید تیم‌ملی هیچ توجیه فنی ندارد

به گزارش طرفداری و به نقل از فرهیختگان، وریا غفوری در مورد موضوعات زیر صحبت کرده است:

از فهرست جدید تیم‌ ملی برای رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی شروع کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

توقع می‌ رفت با توجه به عملکردی که در فصل گذشته با پیراهن استقلال داشتی به اردوی جدید تیم‌ملی دعوت شوی اما این اتفاق نیفتاد.

خود من اعتقادم بر این است که روی اسم من خط قرمز کشیده شده و خیلی وقت هم هست که این اتفاق افتاده است یعنی از خیلی وقت پیش روی اسم من خط قرمز کشیدند در غیر این صورت بحث نبودن من در فهرست جدید تیم‌ملی هیچ توجیه فنی ندارد.

اسکوچیچ مدعی است که کسی در کارش دخالت نمی‌کند. خودت دلایل دعوت نشدنت را چطور ارزیابی می‌کنی و چرا این اتفاق افتاده است؟

به‌ نظر من این مساله فوتبالی نیست و نمی‌تواند ریشه‌های فوتبالی داشته باشد، این درحالی است که توجیهات سرمربی تیم‌ملی که درخصوص این اتفاق پیش از این صحبت کرده بودند، اصلا درست نبوده و برای من قابل قبول نیست. من شنیده بودم که او بازیکنانی را برای جناحین می‌خواهد که هم دفاع کنند و هم حمله که این موضوع که کنارمانده‌ها چنین کارایی ندارند، حداقل درباره من صدق نمی‌کند چون توانمندی آن را در خودم می‌بینم که در طول مسابقه هم به‌خوبی دفاع کنم و هم به‌خوبی در حملات تیم شرکت کنم و این توان را دارم که هنوز در تیم‌ملی فوتبال ایران بازی کنم. اسکوچیچ دارد بهانه‌گیری می‌کند و با توجیه بچگانه‌ای که کرده این‌طور استدلال می‌کند که به این دلایل غفوری به تیم‌ملی دعوت نمی‌شود.

تا به حال از نزدیک در این خصوص با اسکوچیچ صحبت کرده‌ای؟

خیر با سرمربی تیم‌ملی هیچ صحبتی نداشتم. من همیشه از اول فوتبالم تا همین امروز سعی کردم فقط روی توانایی‌هایم حساب باز کرده و براساس همین توانمندی‌ها پیشرفت کردم و به اینجا رسیدم. همیشه روی توانایی‌هایم بالا آمده‌ام و برای رسیدن به این جایگاه به‌دنبال صحبت و توجیه کردن هیچ‌وقت نبوده‌ام، یا اینکه بخواهم با صحبت کردن به جایی دعوت شوم یا جایی بمانم هیچ‌وقت تا به حال این کار را نکردم اما خلاصه مثل این چند سال اخیر بازهم حق من در تیم‌ملی فوتبال خورده شد.

مثل دو جام‌جهانی که از دست دادی؟

برای جام‌جهانی ۲۰۱۴ مثل آب خوردن نادیده گرفته شدم. قبل‌تر از آن در دوره قطبی که جز جوانان بودم و فقط بیست، بیست‌ویک سال داشتم، در صورتی که یکی از بهترین بازیکنان تیم بودم اصلا فرصت ندادند تا یک‌بار هم به تیم‌ملی بیایم درحالی که امروز شاهد هستیم اگر یک بازیکن در طول فصل فقط هفت، هشت بازی هم خوب انجام دهد، خیلی راحت شانس دعوت شدن به تیم‌ملی را به او می‌دهند اما آن زمان این اتفاق برای من نیفتاد. در ادامه جام‌جهانی ۲۰۱۴ را درحالی از دست دادم که در نفت تهران بیشترین بازی را کردم و عملکرد خوبی داشتم و در ۳۴بازی کامل این تیم در لیگ برتر به میدان رفته و با وجود عملکرد درخشان در لیگ و اینکه آماده‌ترین دفاع راست ایران بودم اما شانس حضور در اردوی تیم‌ملی را به من ندادند. برای جام‌جهانی ۲۰۱۸ هم به لطف حضور در استقلال همه دیدند که چطور حق من را خوردند، بعد از آن هم که دیگر فکر می‌کنم عدم دعوت من به تیم‌ملی به مسائل فوتبالی ربط نداشته باشد.

اخبار داغ 

2 عکس منشوری از مادر 40 ساله امیر تتلو امید روانخواه در طرفداری: سبک محمود فکری برای جام حذفی بهتر بود اما خوشایند هواداران نبود حمله سپهر حیدری به شهریار مغانلو: حرمت میلیون ها هوادار را شکستی استقلال در موضوع رشید مظاهری حرفش را به کرسی نشاند دومین پیروزی پرگل تاریخ بایرن مونیخ، مقابل برمر رقم خورد آمادگی منچسترسیتی برای پرداخت دستمزد 15 میلیون یورویی به کریستیانو رونالدو

منبع: طرفداری

کلیدواژه: روی اسم من خط قرمز تیم ملی جام جهانی خیلی وقت جدید تیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۲۱۳۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خداوند برای انسان‌ها رستگاری می‌خواهد

از سلسله جلسات تدبر در سوره «رعد» که از سوی مدرسه دعا و نظام‌سازی وابسته به مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران برگزار می‌شود، شب گذشته یکشنبه 16 اردیبهشت در مسجد کوی دانشگاه تهران برگزار شد. طی آن هانی چیت‌چیان با اشاره به آیات 11 تا 15 این سوره مبارکه، دلایلی متقن در باب ولایت الهی و اینکه تنها ولایت خداوند و هر آن کس که ولایت او از جانب خدا تأیید شده است، وسیله‌ای برای رستگاری و کمال انسان است، به میان می‌آورد.

در بخشی از آیه 11 سوره مبارکه «رعد» چنین بیان می‌شود که «... إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّیٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ...»(یقیناً خدا سرنوشت هیچ ملتی را به سوی بلا، نکبت، شکست و شقاوت تغییر نمی‌دهد تا آن که آنان آنچه را از صفات خوب و رفتارشایسته و پسندیده در وجودشان قرار دارد به زشتی‌ها و گناه تغییر دهند) از معنای این فراز از آیه مشخص می‌شود که هر جامعه‌ای سهمی از رشد و هدایت دارند و این امر به شکل پیش‌فرض برای آنها تعیین شده است به این معنی که خداوند برای همه انسان‌ها با هر ظرفیت و جایگاهی چیزی غیر از فلاح و رستگاری نمی‌خواهد حال آن که عده‌ای اصرار به آن دارند تا با تغییر سرنوشت خود آن را به سمت زشتی و شقاوت منحرف ساخته و تغییر دهند.

بر این اساس مبنای آفرینش الهی بر پایه هدایت انسان استوار است و اینگونه نیست که خداوند حتی با لحظه‌ای رها کردن انسان، موجبات لغزش و به ورطه ضلالت و گمراهی افتادن او را فراهم سازد؛ به زبانی عامیانه تنظیمات کارخانه‌ای آفرینش انسان بر مدار هدایت و ارزانی ساختن مواهب و نعمات الهی مقرر شده است و البته چه بسا در طول تاریخ بشریت اقوامی بوده و هستند که درصدد برهم زدن و خراب کردن این قانون الهی بوده و سعی در تغییر آن داشته‌اند.

براساس آنچه که قرآن به آن اشاره دارد، چه بسیار اقوامی که سعی در برطرف ساختن زندگی هدایتگر و سعادتمند از خود داشته و راه ضلالت و گمراهی را در پیش کشیدند، همچوم قوم «ثمود»، «اسرائیل» و «لوط» و وقتی صحبت از قوم می‌شود، یعنی تشکلی که بر انجام کاری و فعلی مشترک اجماع دارند. این تعبیر با عبارت امت که هدف و سرانجامی مشترک را برای خود تعیین کرده و به سمت آن پیش می‌روند، متفاوت است.

به بخش دیگری از آیه 11 این سوره توجه کنید: «... وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ ...»(و هنگامی که خدا نسبت به ملتی آسیب و گزند بخواهد [برای آن آسیب و گزند] هیچ راه بازگشتی نیست؛ زیرا برای آنان جز خدا هیچ یاوری نخواهد بود) با دقت در این فراز، متوجه می‌شویم که حتی اگر قرار باشد بر قومی مورد و پیشامد ناگوار و سوئی وارد شود آن نیز از اراده خداوند ناشی می‌شود. در نتیجه اینگونه نیست که حتی به فرض قومی راه انحراف و نگون‌بختی را برای خود انتخاب کرده باشد، خداوند نیز رأی و نظرش بر این باشد، بلکه ممکن است به آن قوم مهلتی برای جبران اشتباه و خطایش را بدهد. این امر از جمله اوصاف صبور و بخشندگی خداوند است و نکته جالب توجه اینکه علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نیز به این امر صحه گذاشته است.

در روایات زیادی از معصوم(ع) این امر نیز مشهود است که خداوند به محض مشاهده ارتکاب بندگان به عمل خیر و صلاح، فوراً به ملائک خود فرمان به ثبت و نگهداری آن را می‌دهد، حال آن که در مورد انجام عمل ناشایست تعللی در ثبت و ضبط اعمال دارد تا فرد یا قوم مرتکب درصدد جبران برآمده یا از کرده خود پشیمان شوند و توبه کنند.

اما سرآخر همه اینها برای اثبات یک مفهوم راستین و حقیقی است و آن اینکه انسان به غیر از خدا ولی و سرپرستی ندارد و سرپرستی اگر به ابنای بشر در طول تاریخ سپرده شده باشد، تنها آن قسم از آن موجه و قابل قبول است که مورد تأیید و تأکید خداوند قرار گرفته باشد. همچنانکه که ما در مقابل ولایت خیر و حق، ولایت کفر و شرک را  نیز داریم و در هر دو جبهه نیز پیروانی وجود دارند، اما تفاوت فاحشی میان آنها قابل مشاهده است.

به آیه 12 سوره «رعد» می‌رسیم که می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَیُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ» و البته بعد هم متوجه آیه 13 می‌شویم که در آن آمده است: «وَیُسَبِّـحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِکَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَیُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَنْ یَشَاءُ وَهُمْ یُجَادِلُونَ فِی اللَّهِ وَهُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ» در این دو آیه صحبت از رعد و برق است. منظور از برق همان زخمه نوری است که به واسطه برخورد دو ابر باردار، آسمان را روشن می‌کند و منظور از رعد نیز صدای نسبتاً مهیبی است که کمی نگرانی و ترس را نیز به دنبال می‌آورد. اما برای چه این مثال در این بخش از سوره «رعد» آمده است؟

در بخشی از آیه 12 این سوره رعد و برق آسمان مایه ترس و امید ذکر شده است. ترس از این ناحیه که ممکن است خطراتی متوجه انسان یا جنبندگان روی زمین داشته باشد و امید از اینکه به واسطه چنین رویداد طبیعی، شاهد بارش رحمت الهی باشیم که به واسطه آن زمین و هر آنچه در آن است، زنده و بارور می‌شود. چنین حالتی میان خوف و رجاء برای اثبات این نکته است که ولایت الهی بر این اساس مقرر شده است. این می‌تواند امری نسبی باشد به این معنا که پذیرفتن ولایت خدا حتماً با سختی‌ها و مرارت‌هایی همراه است، اما در کنار چنین مفهوم در صورت صبر و مداومت انسان، پذیرش ولایت الله سویه‌هایی به غایت نیک و خوشایند نیز دارد. اتفاقاً براساس آنچه که پیشتر اشاره شد، اراده خدا بر آن است تا انسان‌ها ولو با داشتن لغزش و انحرافاتی به سوی کمال و رستگاری حرکت کنند.

در آیه 13 در کنار صحبت از صدای رعدی که گویی از آن تعبیر همه کائنات به جهت تسبیح خداوند برای ارزانی داشتن همه مواهب و نعمات است، صحبت از صواعق می‌شود، ارتعاشی برق‌آسا که اگر با هر جنبنده‌ای از جمله انسان برخورد کند، کار او را یکسره خواهد کرد. مراد از این تشبیه پذیرش ولایت خدا و غیر خداست که با وجود آنکه به فاصله‌ای بسیار کم از یکدیگر قرار دارند، اما در یکی رحمت و سلامت است و در دیگری فنا و نیستی و در ادامه به این نکته تأکید می‌شود که با وجود چنین مثال بلیغ و روشنی همچنان جمعی از افراد سر جنگ با خدا و نافرمانی از ولایت الله را دارند.

مورد دیگری که پس از پذیرش ولایت خدا مطرح است و آیه 14 این سوره به آن اشاره دارد، بحث دعوت است که می‌فرماید: «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْءٍ إِلَّا کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ» دعوت تنها از جانب خداست و هر آن کس که دعوت خدا را لبیک گوید که در امتداد ولایت الهی است، می‌تواند به فلاح و رستگاری برسد، هر چند که ولایت شیطان و کفر نیز دارای دعوت است و همانطور که به آن اشاره شد، آنها نیز پیروانی دارند، اما نکته جالب توجه اینجاست که ولایت کفر قادر نیست او را به هدفی مشخص و سعادتمند برساند.

وقتی دعوتی صورت می‌گیرد، چه از جانب حق و چه از جانب کفر، دعایی نیز به وجود می‌آید که به نوعی اجابت دعوت است. وقتی بنیان ولایت کفر بنیانی سست و بی‌پایه باشد و دعوت آن نیز با وجود همه زرق و برقش، از وجاهت برخوردار نباشد، لذا دعایی که از سوی پیروانش صورت می‌گیرد، قادر نخواهد بود او را به سرمنزل مقصود و هدف غایی انسانی یعنی کمال و سعادت رهنمون سازد.